Kampioen konden we niet meer worden, op het spel stond vandaag de tweede positie op de ranglijst. Bij winst was die tweede plek verzekerd vanwege ons geweldige doelsaldo, maar bij gelijk spel of verlies waren we afhankelijk van het resultaat van Monnikendam.
De voorbereiding van de wedstrijd was niet optimaal: alle velden bezet, dus inschieten was lastig. Coach was er ook niet helemaal bij vanwege de voorafgaande wedstrijd van jongste pupil Klaas met F1 tegen Buiksloot. En de jongens hadden last van het grootste gevaar: onderschatting. De eerste helft was daardoor alles bij elkaar een drama: we werden volledig weggespeeld door de mannen van HBOK, en Robin moest 4x naar het net. Daar stelden we een een paar kleine kansjes tegenover, en zoals dat dan gaat: hij wilde er niet in. Rust. Nout maakte een scherpe analyse: onderschatting, onnodig gepingel, geen duels aan gaan, geen focus op de wedstrijd. En ja: dan ga je dr aan! Het lijkt wel of we er geen zin in hebben? Dat is toch niet het geval. Dus: gaan we passen? JA!! gaan we de schouders gebruiken? JA!! Gaan we op doel schieten? JA!! Gaan we SCOREN? JAAA!!! De tweede helft bood dan ook een totaal ander beeld. DRC op de HBOK helft. Onderlinge duels werden gewonnen en er werd goed gedekt. Corner na corner, de druk werd steeds groter. Maar ondanks de felle inzet kon er geen doelpunt af vandaag en het was jammer dat we de competitie moesten afsluiten met een wedstrijd waarin we niet gescoord hebben. Derde stek, toch een mooi resultaat en dat hebben we gevierd in de kantine met heerlijke cake (dank Ellen!) en een goede slok frisdrank om het verlies weg te spoelen. De coaches gaan de boeken in om uit te zoeken hoe we de E3 in de tweede competitiehelft vanaf de eerste minuut scherp kunnen zetten. Want het fenomeen dat de tweede helft aanzienlijk sterker is dan de eerste helft is niet nieuw. Huiswerk dus!