Uitslapen en dan op een zonovergoten grasveld aan de slag tegen de hekkensluiter: een prachtige voetbalochtend in het vooruitzicht! We moesten het doen zonder onze vaste keeper Robin, maar dat werd keurig opgelost met Nout (1e helft) en Apgar (2e helft).
Vol vertrouwen het veld op, en na 3 minuten was het al 1-0 (Ole). Dan schiet Tarun, de bal komt terug, Tarun geeft prachtig aan en Sacha peert hem er in: 2-0. Tarun pakt de 3-0. Dan maakt Gijs een mooie actie naar de achterlijn, geeft voor waardoor Max in de 9e minuut DRC al op 4-0 zet. Je kunt zeggen: de wedstrijd is dan gespeeld, en zo leken onze mannen er ook over te denken. Het volgende kwartier leverde ons nog één doelpunt op, door een mooie actie en doelpunt van Aize. Rust; veel goeie dingen gezien: er is geschoten, er werd gepassed. Maar over één ding kunnen trainer / coaches nog niet tevreden zijn: het schakelen tussen aanval (vrijlopen) en verdedigen (man dekken) moet echt veel beter. Nu worden we er niet op afgerekend, maar bij betere tegenstanders is dit een cruciale factor. Met de lage en felle zon in de rug gebeurt er iets wat ik nog nooit heb gezien: binnen 10 minuten vallen er nog 8 (acht) doelpunten: Nout 3x, Ole 1x, Aize 1x, Max 1x, een eigen doelpunt en 1x heb ik – schande – gemist. Maar daarna is het gebeurd, en het beoogde positie-spel is ver te zoeken waardoor de Purmers zowaar nog enkele kansjes krijgen. Vermeldenswaard is de inzet van Gijs, met een paar goeie assists stelde hij zijn medespelers in staat te scoren. Zelf had hij geen geluk: de doelman van de Purmers was beter dan de uitslag doet vermoeden, en diverse inzetten werden gekeerd. Apgar heeft uitstekend zijn mannetje gestaan op goal, en heeft in de tweede helft de nul weten vast te houden. 13-0, een fantastische uitslag natuurlijk. We staan op de 2e plek, met hetzelfde doelsaldo als de nummer 1, twee punten minder en een wedstrijd minder gespeeld. Er blijft uitzicht op het kampioenschap, maar er komen nog een paar loodzware wedstrijden aan.