Aanvang 8.30 u. Dat is best vroeg, maar in het Zaanse zijn ze niet kinderachtig. Dus daar stonden we, op de eerste winterkoude ochtend van dit seizoen. De geur van cacao in de neus, compleet en met goede zin.

De wedstrijd was in de eerste helft eenrichtingsverkeer: DRC zette veel druk op het Zaanse doel, diverse pogingen van diverse mannen strandden echter op de uitstekende doelman van KFC. Dan – 20e minuut inmiddels – een gevaarlijke corner. En nu is zelfs de keeper kansloos, als de bal door een speler van zijn eigen team in het net wordt gewerkt: 0-1. Een terechte voorsprong. Rust. In de gloednieuwe en heerlijk verwarmde kleedkamer van KFC bezinnen we ons op de tweede helft. Het gaat eigenlijk best goed. Er mag wel verzorgder worden gepassed: ballen zijn te vaak wat slap, of ongericht. Maar de doelgerichtheid moeten we vasthouden!

Tweede helft laat een minder geconcentreerd DRC zien. Zeker in verdedigend opzicht lieten de mannen het regelmatig afweten, waardoor Gijs vaak 3 KFC-ers tegelijk moest afremmen. Het duurt tot de 40e minuut voor Nout met een fantastisch lobje de 0-2 op het bord zet. Toch ook wel weer verdiend. Maar dan komt KFC in de 45e minuut nog gevaarlijk terug: een aanval via de flank, spits volledig vrij voor de goal en die kan niet mis: 1-2. Dan nog een schot op de paal van KFC en een geweldige ingreep van Gijs waardoor de praktisch zekere gelijkmaker werd voorkomen: Gijs vandaag man of the match. Ole moest vlak voor het eind na een lelijke tackle tijdelijk geblesseerd van het veld. En dan, diep in de blessuretijd, de bevrijdende goal van Tarun: met 1-3 winst op zak naar huis. Jongens – het was bloedstollend maar we hebben het weer geflikt.